بهینه سازی توپولوژی و شکل سازه های پیوسته غیرخطی با روش بهینه سازی تکاملی سازه ها

در این پژوهش از روش بهینه سازی تکاملی برای تحلیل غیرخطی سازه ها (غیرخطی هندسی، غیرخطی مادی و ترکیب این دو) استفاده شده است و کارایی روشها? eso و beso با به کار بردن آنها بر روی چند مسئله بهینه سازی ثابت شده و نتایج به دست آمده با نتایج به دست آمده با روش معیار simp و روش های بهینه سازی دیگر مقایسه شده است. هدف بخش بعدی این پایان نامه بهینه سازی شکل سازه ها با استفاده از بهینه سازی تکاملی سازه هاست. در تمامی این پژوهش ها از معیار حذف المان در روش بهینه سازی استفاده شده است. در این پژوهش به جای حذف و اضافه کردن المان ها به سازه نقاط کنترل بر روی مرز سازه تعریف شده و عملیات بهینه سازی بر روی این نقاط انجام می شود. مزیت این روش نسبت به رویکرد حذف المان، کاربرد این روش در مسائل مقید و نامقید می باشد.